I/ODe computer moest natuurlijk ook communiceren met de buitenwereld (en dan bedoel ik niet beeldscherm/toetsenbord, maar echt draadjes naar binnen en buiten om er andere circuits op aan te sluiten: de inputs en outputs, kortweg I/O). Tegenwoordig zou je zoiets via USB doen, maar dat was er nog niet... Op de CPU kaart zat een aantal I/O chips, met name twee 'PIAs' (Parallel Interface Adaptor) type MC6821 voor parallele I/O, en een 'ACIA' (Asynchronous Communications Interface Adaptor) type MC6850 voor de seriële I/O. PIA: Parallel Interface AdaptorIedere PIA heeft 20 I/O lijnen (twee groepen van 8, plus 2x2 losse lijnen om bijvoorbeeld interrupts te genereren). Van een PIA werd een gedeelte van de lijnen voor het systeem gebruikt (bijvoorbeeld toetsenbordaansluiting), de andere PIA was vrij voor de gebruiker. Op deze heb ik mijn I/O kaart aangesloten. Deze kaart bevat een aantal opto-couplers (de grijze blokjes, met een LED-lampje en een lichtgevoelige diode, die zo signalen konden doorgeven zonder elektrisch contact), die voor een scheiding tussen de computer en de aangesloten apparaten zorgde: als er iets mis ging met een experiment bleef de computer tenminste heel... Hierop sloot ik mijn experimenten aan. Bijvoorbeeld mijn zelfgemaakte diascanner (een lange arm met lichtgevoelige cel op een karretje, die zo een geprojecteerde dia scande), of de zelfbouw-plotter met stappenmotoren. Ook de robotjes op de stand van de Forth groep op de HCC-dagen werden hiermee aangestuurd. ACIA: Asynchronous Communications Interface AdapterDe ACIA is bedoeld voor seriële communicatie, en werd oorspronkelijk gebruikt voor de cassette-recorder interface voor opslag en laden van programma's. Maar daar ik na een tijdje floppy disks had, was dat eigenlijk niet meer nodig. Ik heb dus de ACIA hergebruikt voor een RS232 seriële interface, voor aansturing van een (ook weer zelfgebouwd) 300 Baud modem. Toen waren modems nog simpel, eenen en nullen werden simpelweg door verschillende toontjes doorgefloten. Helaas heb ik dat modem niet meer, was 'fraai' in een sigarenkistje ingebouwd. Via het modem kon ik (als student) op de universiteit in Utrecht op het CDC supercomputer inloggen, en de daar aanwezige printers gebruiken (Wouw, een computer van ?000 Euro, met een printer driver van ?000000 Euro). Later, zo rond 1985, heb ik zelf een dot-matrix printer verdiend, was toch handiger. Ook aan te sluiten op de seriële poort. Ook de verbinding met bijvoorbeeld bulletin boards, de voorloper van internet, werd via zo'n modem gedaan. Zoals gemeld: op de PIA was ook het ASCII toetsenbord aangesloten. Ook uit de dump... Zeer degelijk en praktisch onverwoestbaar, met reed-relais/magneetjes, alleen zonder kast. Is nooit echt iets moois omheen gekomen, is altijd bij de huidige kartonnen behuizing gebleven..
|
op mijn site |